Beton komórkowy to wielofunkcyjny beton, który może być stosowany do izolacji termicznej, akustycznej, ochrony przeciwpożarowej oraz zapewniającej odporność na trzęsienia ziemi.
Beton komórkowy to materiał porowaty otrzymywany poprzez zmieszanie wodnego roztworu środka pianotwórczego z pianą, dodanie piany do zaprawy, wymieszanie, uzyskanie betonu z równomiernymi pęcherzykami, a następnie jego wlewania, formowania i dojrzewania.
Ponieważ beton komórkowy zawiera dużą ilość zamkniętych porów, posiada właściwości fizyczne i mechaniczne takie jak lekkość, izolacja termiczna, dźwiękochłonność i odporność na ogień, amortyzacja sejsmiczna oraz dobra ruchomość, które skutecznie zapobiegają powstawaniu przestrzeni wybuchowej podczas wypełniania rurociągów. Beton komórkowy sam w sobie jest zasadowy i ulega pasywacji z metalem, tworząc warstwę na powierzchni kontaktu obu materiałów, która zapobiega dalszym reakcjom chemicznym, a tym samym chroni stare metalowe rurociągi przed korozją i zawaleniem.
Dzięki swoim różnorodnym właściwościom fizycznym beton komórkowy znalazł zastosowanie w produkcji płyt kompozytowych, wypełnieniach ścianek izolacyjnych i akustycznych, wypełnieniach przeciwwybuchowych, zasypce rurociągów oraz w budowie bieżni plastikowych. Jednak zastosowanie betonu komórkowego w tunelach było dotychczas ograniczone, choć istnieją udane przypadki jego wykorzystania w tej dziedzinie.